गजल

विश्वासको भुमरीमा अविश्वासी घात पाँए
माया दिन्छु भन्ने माथि घृणाको साथ पाँए ।
भेटै पिच्छे भन्थो किन माया गर्छु तिमिलाई
भमराले फूलको रस चुस्ने जस्तै मात पाए ।
पहिले त भन्थो केरे सजाउछु दिलमा सानु
स्वार्थ लुटी सक्या रछौ त्यसैले त लात पाएँ ।
कुरुप तिम्रो आत्म छ भन्ने थाहा पाएँ
कलङगका काडाँ सरि संघर्षका खात पाएँ ।
सुख शान्ति दिन्छु भनि फुलको वास्ना लिन्थ्यौ क्यारे
तिम्रै घाती गफमा फसी मात्र तीता वात पाएँ ।